تحلیل جامعه شناختی احساس امنیت بر سلامت اجتماعی زنان45-15 ساله شهر کرمان

    سلامت ­اجتماعی ارزیابی فرد از اجتماع، کیفیت و کمیت درگیر شدن شخص در اجتماع را در برمی‌گیرد. این نوشتار به بررسی ارتباط و شناخت تأثیر احساس ­امنیت اجتماعی به ‎معنای نبود تشویش، دلهره و نگرانی خاص در رویارویی با امور مربوط به زندگی اجتماعی، بر سلامت اجتماعی زنان می‌پردازد. چارچوب نظری شامل رهیافت ترکیبی درحوزه سلامت­ اجتماعی و امنیت است و از نظریه­های کییز، لارسون و نظریه نیازهای مازلو استفاده شد. روش مورد استفاده در این پژوهش از نظر روش گردآوری داده‌ها، پژوهشی توصیفی (غیرآزمایشی) از شاخه مطالعات پیمایشی بشمار می‌آید و از نظر ارتباط بین متغیرهای پژوهش، از نوع همبستگی است که مقدار سلامت اجتماعی زنان (متغیر وابسته) را با متغیرهای مستقل امنیت اجتماعی، و هم‌چنین، با وضعیت تأهل و اشتغال (متغیر زمینه‌ای) بررسی کرده است. جامعه آماری، زنان15تا 45سال ساکن شهرکرمان است که بر‎اساس فرمول کوکران، 380 نفر به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای، براساس مناطق چهارگانه­ی شهرداری، از راه پرسش‌نامه‌های استاندارد شده، مورد مطالعه و بررسی قرارگرفتند. نتایج بدست آمده حاکی از رابطه مثبت و معنادار آماری بین احساس­ امنیت و ابعاد آن، با مقدار سلامت اجتماعی زنان است. نتایج رگرسیون چند متغیره نشان داد که احساس امنیت اجتماعی و امنیت فکری زنان به بهترین وجه و امنیت ‌مالی، امنیت‌ جانی و امنیت هویتی در حد ضعیفی متغیر سلامت اجتماعی را تبیین می‌کنند. متغیر وضعیت اشتغال و تأهل، سهمی کم‌تر در تبیین سلامت اجتماعی داشته است. نتایج تحلیل­مسیر هم نشان دادند که متغیرهای مستقل، به صورت مستقیم تأثیری مثبت و معنادار بر افزایش سلامت­ اجتماعی زنان دارند.